---

Inca-stichting en tijdperk

Twee Inca-legendes schrijven de oprichting toe aan het eerste staatshoofd, een legendarisch personage genaamd Manco Cápac, samen met zijn zus en gemalin Mama Ocllo. In beide wordt bevestigd dat de plaats door de zonnegod (Inti) aan de oprichters werd geopenbaard nadat een pelgrimstocht begon ten zuiden van de Heilige Vallei van de Inca's.



Op basis van archeologische en antropologische gegevens is het ware proces van de bezetting van Cuzco bestudeerd. De consensus geeft aan dat, als gevolg van de ineenstorting van het koninkrijk Tiahuanaco, de migratie van zijn mensen plaatsvond. [Nodig citaat] Deze groep van ongeveer 500 mannen zou zich geleidelijk hebben gevestigd in de vallei van de Huatanay-rivier, een proces dat zou uitmonden in de oprichting van de Cuzco. De geschatte datum is onbekend, maar dankzij overblijfselen is men het erover eens dat de plek waar de stad zich bevindt al 3000 jaar geleden bewoond werd. Echter, alleen gezien de locatie als de hoofdstad van het Inca-rijk (midden 13e eeuw), lijkt Cuzco de oudste bewoonde stad van heel Amerika.



Het was de hoofdstad en zetel van de regering van het koninkrijk van de Inca's en het bleef aan het begin van het keizerlijke tijdperk en werd de belangrijkste stad in de Andes en Zuid-Amerika. Dit centralisme bracht het voort en het werd de belangrijkste culturele focus en as van religieuze eredienst.



Van de heerser Pachacútec wordt gezegd dat hij van Cuzco een spiritueel en politiek centrum heeft gemaakt. Pachacútec kwam in 1438 aan de macht, en hij en zijn zoon Túpac Yupanqui brachten vijf decennia door met het organiseren en verzoenen van de verschillende stamgroepen onder hun heerschappij, waaronder de Lupaca en de Colla. Tijdens de periode van Pachacútec en Túpac Yupanqui reikte de heerschappij van Cuzco tot aan Quito, in het noorden, en tot aan de rivier de Maule in het zuiden, cultureel geïntegreerd in de bewoners van 4.500 km bergketens.



Men neemt aan dat het oorspronkelijke ontwerp van de stad het werk is van Pachacútec. Het plan van het oude Cuzco heeft de vorm van een poema, met het centrale Haucaypata-vierkant in de positie die de borst van het dier zou innemen. Het hoofd van de kat zou zich op de heuvel bevinden waar het fort Sacsayhuamán is.



De Inca's organiseerden hun administratieve indeling zo dat de grenzen van de vier regio's van het rijk samenvielen op het centrale plein van Cuzco.



Spaanse stichting en viceregal tijdperk

De Spaanse veroveraars wisten vanaf hun aankomst in wat nu Peruaans grondgebied is, dat het hun doel was om de stad Cuzco, de hoofdstad van het rijk, in te nemen.



Nadat ze de Inca Atahualpa in Cajamarca hadden veroverd, begonnen ze aan hun mars naar Cuzco. Onderweg stichtten ze enkele steden als schakel tussen de hoofdstad van het rijk en de pioniersstad San Miguel de Tangarará. Op 15 november 1533 stichtte Francisco Pizarro de stad Cuzco op de Spaanse manier en vestigde zich als Plaza de Armas, de locatie die nog steeds de moderne stad in stand houdt en dat ook het belangrijkste plein was tijdens het Inca-rijk en dat werd omringd door paleizen. die de Inca-vorsten waren. De bouw van de kathedraal begon op de locatie op het noorden. Pizarro gaf Cuzco de naam Cuzco, Ciudad Noble y Grande op 23 maart 1534.

Algemeen beeld van de stad. Oude gravure.

Overlappende architecturen van de Coricancha, het Santo Domingo-klooster en het huidige tijdperk.

Kapel van de Sagrada Familia, naast de kathedraal. Dit gebouw behoorde vroeger toe aan de Inquisitie en ervoor vonden de openbare executies van de veroordeelden plaats.De overlevenden van het Inca-rijk vochten tijdens de eerste jaren van de kolonie. In 1536 begon Manco Inca zijn confrontaties en creëerde de Vilcabamba-dynastie van de Inca's. Deze dynastie kwam ten einde in 1572 toen de laatste Inca Túpac Amaru I werd verslagen, gevangengenomen en onthoofd.



De stad werd een belangrijk commercieel en cultureel centrum van de centrale Andes omdat het op de routes tussen Lima en Buenos Aires lag. Het bestuur van de viceregal gaf echter de voorkeur aan de locatie van Lima (opgericht twee jaar na Cuzco in 1535) en vooral de nabijheid van de natuurlijke haven van wat Callao zou worden om het hoofd van zijn heerschappijen in Zuid-Amerika te vestigen. De stad wordt al genoemd op de eerste bekende kaart van Peru.



Cuzco werd genomen als het hoofd van het bestuur van de viceregal in het zuiden van het land, omdat het in het begin de belangrijkste locatie was ten nadele van de recent gestichte steden Arequipa of Moquegua. De bevolking bestond voornamelijk uit inheemse mensen die tot de Inca-aristocratie behoorden, die enkele van hun privileges en privileges werden gerespecteerd. Een flink aantal Spanjaarden vestigden zich ook. In die tijd begon het proces van culturele rassenvermenging dat de stad vandaag kenmerkt.

De stedelijke ontwikkeling werd onderbroken door verschillende aardbevingen die de stad meer dan eens verwoestten. In 1650 verwoestte een gewelddadige aardbeving bijna alle koloniale gebouwen. Tijdens deze aardbeving kreeg de beeltenis van de Heer van de Aardbevingen veel belang, die vandaag de dag nog steeds jaarlijks in processie wordt uitgevoerd.

In 1780 werd de stad Cuzco in beroering gebracht door de beweging die was begonnen door de chef José Gabriel Condorcanqui, Túpac Amaru II, die in opstand kwam tegen de Spaanse regering. Zijn opstand werd neergeslagen na een aantal maanden van gevechten waarin hij de onderkoninklijke autoriteiten in Cuzco in toom hield. Túpac Amaru werd verslagen, gevangengenomen en samen met zijn hele gezin geëxecuteerd op de Plaza de Armas in Cuzco. Zelfs vandaag de dag staat de kapel die diende als gevangenis voor de held aan de kant van de Kerk van de Sociëteit van Jezus. Deze beweging verspreidde zich snel door de Andes en markeerde het begin van het Zuid-Amerikaanse emancipatieproces.



In 1814 vond in Cuzco nog een opstand plaats tegen het bestuur van de viceregal. Brigadier Mateo Pumacahua, een mestizo uit Cusco die het opnemen tegen de troepen van Túpac Amaru II, begon de Cuzco-opstand samen met de Angulo-broers om de onafhankelijkheid van Peru te bereiken. Ook deze opstand werd neergeslagen.



Republikeins tijdperk

Peru riep zijn onafhankelijkheid uit in 1821 en de stad Cuzco behield zijn belang binnen de politiek-bestuurlijke organisatie van het land. In feite werd het departement Cuzco opgericht, dat zelfs de Amazone-gebieden tot aan de grens met Brazilië omvatte. De stad was de hoofdstad van genoemd departement en de belangrijkste stad in het zuidoosten van de Andesregio.

Vanaf de 20e eeuw begon de stad met stedelijke ontwikkeling in een hoger tempo dan tot dan toe. De stad breidde zich uit naar de naburige districten Santiago en Wanchaq.

In 1911 verliet de expeditie van Hiram Bingham de stad om de Inca-ruïnes van Machu Picchu te verkennen.

Decoraties [bewerken] In 1933 verklaarde het Congres van Amerikanen dat in de stad La Plata, Argentinië werd gehouden, de stad als ´´Historische hoofdstad van Peru´´.



Cuzco (zuidelijk Quechua: Qusqu, Qosqo, uitgesproken als [e 712; qo e 797; s.qo]), of Cusco (recente officiële spelling), is een stad in het zuidoosten van Peru, gelegen op de oostelijke helling van de Cordillera de los Andes, in het stroomgebied van de Huatanay-rivier, een zijrivier van de Vilcanota. Het is de hoofdstad van het departement Cuzco en bovendien wordt het in de Peruaanse grondwet uitgeroepen tot de historische hoofdstad van het land.



Vroeger was het de hoofdstad van het Inca-rijk en een van de belangrijkste steden van de onderkoninkrijk Peru. In 1983 door Unesco uitgeroepen tot werelderfgoed, wordt het vanwege het grote aantal monumenten meestal de ´´Rome of America´´ genoemd; Het is momenteel de grootste toeristische bestemming in Peru, met een jaarlijkse toestroom van bijna een miljoen bezoekers per jaar in 2008.



Het heeft een bevolking van ongeveer 390 duizend inwoners, waardoor het een van de meest bevolkte steden van het land is.



De stad Cuzco heeft verschillende eretitels ontvangen. Dit zijn:



Cuzco, eerste stad en eerste stemming van alle steden en dorpen in Nueva Castilla.

Toegekend te Madrid bij koninklijk besluit van Carlos V, 24 april 1540

De zeer bekende, zeer nobele, loyale en trouwste stad Cuzco, de belangrijkste en hoofd van de koninkrijken van Peru.

Toegekend te Madrid bij koninklijk besluit van Carlos V op 19 juli 1540.

Cuzco, archeologische hoofdstad van Amerika.

Toegekend op het XXV International Congress of Americanists, gehouden in La Plata, Argentinië in 1933. Deze titel werd bekrachtigd door het Congres van de Republiek Peru door middel van wet nr. 7688 van 23 januari 1933.

Cuzco, cultureel erfgoed van de wereld.

Toegekend door de Zevende Conventie van Burgemeesters van de Grote Steden van de Wereld, bijeengekomen in Milaan, Italië op 19 april 1978.

Cuzco, Cultureel erfgoed van de mensheid

Toegekend door Unesco in Parijs, Frankrijk op 9 december 1983.

Cuzco, cultureel erfgoed van de natie.

Toegekend door wet nr. 23765 van 30 december 1983. Artikel 3 van deze wet wijst de stad Cuzco aan als de toeristische hoofdstad van Peru.

Cuzco, historische hoofdstad van Peru.

Toegekend bij artikel 49 van de politieke grondwet van Peru uit 1993.

Cuzco, historische hoofdstad van Latijns-Amerika

Toegekend door het Latijns-Amerikaanse congres van schepenen en raadsleden in de stad Cuzco in de maand november 2001.

Cuzco, Amerikaanse culturele hoofdstad

Toegekend door de American Capital Organization of Culture in 2007.





Vanwege zijn oudheid en betekenis heeft het stadscentrum veel gebouwen, pleinen en straten uit de pre-Columbiaanse tijd behouden, evenals koloniale constructies, die ertoe hebben geleid dat het in 1983 door Unesco werd uitgeroepen tot werelderfgoed. Tot de belangrijkste bezienswaardigheden in de stad behoren:



San Blas buurt

Deze buurt waar ambachtslieden, ateliers en ambachtelijke winkels zijn geconcentreerd, is een van de meest pittoreske plekken van de stad. De straten zijn steil en smal met oude huizen die door de Spanjaarden op belangrijke Inca-fundamenten zijn gebouwd. Het heeft een aantrekkelijk plein en de oudste parochie in Cuzco, gebouwd in 1563, met een gebeeldhouwde houten preekstoel die wordt beschouwd als de hoogste uitdrukking van het koloniale tijdperk van Cusco.



De Quechua-naam van deze buurt is Toq'ocachi, wat de holte van het zout betekent.



Hatun Rumiyuq Street [bewerken] Dit is het meest bezocht door toeristen. In de Hatun Rumiyoq straat (´´De la Roca Mayor´´) was het Inca Roca paleis, dat momenteel toebehoort aan het aartsbisschoppelijk paleis.



In deze straat die van de Plaza de Armas naar de wijk San Blas gaat, kun je de steen van de twaalf hoeken zien.



Klooster en kerk van La Merced

Door de aardbevingen in deze stad zijn het klooster en de kerk van La Merced meer dan eens herbouwd. Oorspronkelijk daterend uit de 16e eeuw, zijn de barokke renaissancekloosters bijzonder opmerkelijk, evenals de koorstoelen, koloniale schilderijen en houtsnijwerk.



Je kunt ook een monstrans van goud en edelstenen zien van 22 kilo en 130 centimeter hoog.



Kathedraal van Cuzco

Eigenlijk is de eerste kathedraal in Cuzco de Iglesia del Triunfo, gebouwd in 1539 op basis van het Viracocha Inca-paleis. Momenteel is deze kerk een hulpkapel van de kathedraal.



Tussen de jaren 1560 en 1664 werd de kathedraalbasiliek van deze stad gebouwd. Hiervoor werd steen gebruikt als het belangrijkste materiaal, gewonnen uit nabijgelegen steengroeven en gedeeltelijk werden blokken rood graniet hergebruikt uit het fort dat bekend staat als Sacsayhuamán.



Deze grote kathedraal, met een renaissancistisch plan, presenteert laatgotische, barokke en platereske interieurs en heeft een van de meest opmerkelijke voorbeelden van koloniale goudsmeden. Ook belangrijk zijn de gebeeldhouwde houten altaren.



Omdat in deze stad schilderen op doeken werd ontwikkeld in de zogenaamde ´´Cusqueña Schilderschool´´, zijn het juist in de kathedraal dat belangrijke voorbeelden van lokale kunstenaars uit die tijd te zien zijn. Het is de zetel van het aartsbisdom Cuzco.



Hoofd plein

Plaza de Armas del Cuzco ´´Plaza del guerrero´´ heette in de tijd van de Inca's. Dit plein is het toneel geweest van verschillende belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van deze stad, zoals de proclamatie door Francisco Pizarro van de verovering van Cuzco.



Evenzo was de Plaza de Armas het toneel van de dood van Túpac Amaru II, die wordt beschouwd als de inheemse leider van het verzet.



De Spanjaarden bouwden een stenen arcade op het plein, met Cuzco-vakmanschap, dat tot op de dag van vandaag blijft bestaan. Hier zijn de kathedraal en de kerk van La Compañía.



Kerk van het bedrijf

Deze kerk, waarvan de bouw in 1576 door de jezuïeten werd gestart op de fundamenten van het Amarucancha of Inca Huayna Cápac paleis, wordt beschouwd als een van de beste voorbeelden van de koloniale barokke stijl van het Amerikaanse continent.



De façade is gemaakt van uitgehouwen steen, zoals te zien is op de foto, en het hoofdaltaar is gemaakt van gesneden hout en bedekt met bladgoud. Het is gebouwd op een ondergrondse kapel. Bovendien vallen twee kapellen op, die van Lourdes en het oude oratorium van San Ignacio de Loyola.



Deze tempel heeft een waardevolle collectie koloniale doeken van de Cusco School.



Coricancha

De Coricancha (Quri Kancha) was het belangrijkste heiligdom gewijd aan de zonnegod in de tijd van het Inca-rijk. Deze tempel werd de plaats van goud genoemd omdat alle muren door de Inca's met gouden platen waren bedekt.



Met deze structuur als basis werd hier het klooster van Santo Domingo in renaissancestijl gebouwd. Het gebouw, met een enkele barokke toren, overtreft de andere gebouwen in deze stad in hoogte.



Binnen is er een belangrijke collectie schilderijen van de Cusco School of Painting.



Symbolen

Steen van de twaalf hoeken in Hatum Rumiyuq Street Net als verschillende steden in de wereld en Peruanen heeft Cuzco drie officieel vastgestelde symbolen: de vlag, het schild en het volkslied. Het gebruik van deze symbolen komt vooral voor in de maand juni, aangezien op 24 juni, de dag waarop het Inca-festival van Inti Raymi wordt herdacht, ook de dag van de stad wordt gevierd.



Met betrekking tot het schild is er momenteel een dupliciteit van symbolen, want hoewel de stad het carlisten-schild heeft dat meer dan 450 jaar oud is, heeft de provinciale gemeente Cuzco de afgelopen jaren de voorkeur gegeven aan het gebruik van de zon van Echenique als een schild van Cuzco omdat de kenmerken ervan meer verwijzen naar het Inca-verleden van de stad dan naar het koloniale verleden. Dit schild wordt gebruikt als een veiligheidszegel voor de Nuevo Sol-bankbiljetten die tegenwoordig in omloop zijn.

---