---

Het gebouw heeft geen architectonische kenmerken die vergelijkbaar zijn met die van Paraguay, noch kan het binnen een bepaalde stijl worden ingelijst, omdat het niet af is. Het ontwerp vertoont externe invloeden, met betrekking tot de gevel, de toren, de klokkentoren en de zijgalerijen.





Aan de andere kant heeft de tempel een lijk en een absis die kenmerkend zijn voor de vroegchristelijke basiliek, en aan de andere kant het transept dat in de Constantijnse basiliek verschijnt. Het heeft ook diepe zijkapellen, met elkaar gecommuniceerd, die verschijnen in de gotische periode.





Het interieur wordt verlicht door 41 van de 66 ramen in drie verschillende niveaus, gegenereerd door de beuken en 7 grote deuren, drie in de voorste toegang, twee in het transept en nog twee in het middelpunt van de zijmuren, waardoor ze , directe toegang aan drie zijden en indirect, door de sacristie in het zuiden.



De kerk van de Incarnatie is een religieuze tempel van rooms-katholieke cultus onder de Maria-plechtigheid van Onze Lieve Vrouw van de Incarnatie, gelegen in een van de heuvels van de stad Asuncion, de hoofdstad van Paraguay.



Het monument heeft een Romeins-Corinthische stijl, vergelijkbaar met dat van Europese kathedralen. De bouw begon in 1893 en had de leiding over de Italiaanse architect Juan Colombo.







De kerk van de parochie van La Encarnación had de bijzonderheid van het hebben van verschillende nederzettingen voorafgaand aan de tempel die we vandaag kennen.



Eerste nederzetting (1539-1543)



Het dateert uit 1539. Het lag in het ravijn van de baai. Volgens Felix de Azara is het gebouwd door kapitein Domingo Martínez de Irala.



Tweede nederzetting (1543-1697)



De verhalen wijzen erop dat de gouverneur Alvar Núñez Cabeza de Vaca de reconstructie gaf, op de plaats waar het sterke huis voorheen was.



Derde nederzetting (1697-1797)



In opdracht van de Cabildo op 26 maart 1697, was het geregeld om een ​​blok verderop te worden verplaatst, min of meer in Palma Street, waar de verwoeste kapel werd opgericht ter ere van Santa Lucia.



Vierde nederzetting (van 1797 tot 1818)



Volgens de plannen van Ramón de César in 1797, werd deze nieuwe kerk met uitzicht op de baai verplaatst over de straten La Encarnación (vandaag 15 augustus) en Presbítero Hernández (Palma).



Vijfde nederzetting (van 1818 tot 1889)



Vanwege de ineenstorting in 1818 van de vierde nederzetting, moest de kerk opnieuw verhuizen naar het klooster van de Dominicanen, aangezien deze orde was verbannen door Dr. Francia die het klooster sloot.



Zesde nederzetting (1889 tot heden)



Het werd geïmplanteerd op een van de zeven heuvels die de morfologie vormen van Asunción, de "Loma Volo Cue".



Het is zijn laatste en definitieve locatie, op de straten Pilcomayo (vandaag Eduardo Víctor Haedo), 14 mei, Humaitá.



Het werk, dat nauw verbonden is met nationale evenementen, werd ook een bloedziekenhuis tijdens de Chaco-oorlog (1932-1935). Bovendien is het de enige kerk in het land met een pijporgel.

---